Difference between revisions of "Evaluation material for English to Afrikaans"
Line 473: | Line 473: | ||
</pre> |
</pre> |
||
[[Category:Evaluation]] |
[[Category:Evaluation]] |
||
[[Category:English and Afrikaans]] |
Latest revision as of 07:07, 26 August 2010
The main article for this is Afrikaans to English.
Archimedes[edit]
Date: 22:57, 17 August 2007 (BST)
Word Error Rate (WER): 39.13 %
Position-independent word error rate (PER): 30.43 %
- English
Archimedes of Syracuse was an ancient Greek mathematician, physicist and engineer. Although little is known of his life, he is regarded as one of the leading scientists in classical antiquity. In addition to making discoveries in the fields of mathematics and geometry, he is credited with producing machines that were well ahead of their time. He laid the foundations of hydrostatics, and explained the principle of the lever, the device on which mechanics is based. His early advances in calculus included the first known summation of an infinite series with a method that is still used today. The historians of Ancient Rome showed a strong interest in Archimedes and wrote accounts of his life and works, while the relatively few copies of his treatises that survived through the Middle Ages were an influential source of ideas for scientists during the Renaissance.
- Apertium
Archimedes van Syracuse was ’n antiek Griekse wiskundige, fisikus en ingenieur. Alhoewel min is ken van sy lewe, hy is aansien as een van die leidende wetenskaplikes in klassieke oudheid. Benewens maak ontdekkings in die veld van wiskunde en meetkunde, hy is krediteer met produseer masjiene dat was voor van hul tyd. Hy het gelê die fondamente van hidrostatika, en verklaar die beginsel van die hefboom, die toestel waarop werktuigkundiges is gebaseer. Sy vroeg naderkoms in analise sluit die eerste bekende samevatting van ’n oneindige reeks met ’n metode dat is nog gebruik vandag. Die geskiedkundiges van Antieke Rome toon ’n sterke belangstelling in Archimedes en skryf rekeninge van sy lewe en werk, terwyl die relatief min kopieë van sy verhandelings dat oorlewe deur die Middel Ouderdomme was ’n invloedryke bron van idees vir wetenskaplikes tydens die Renaissance.
- Post-editted
Archimedes van Syracuse was ’n antieke Griekse wiskundige, fisikus en ingenieur. Alhoewel min oor sy lewe bekend is, word hy beskou as een van die leidende wetenskaplikes in die klassieke oudheid. Benewens sy ontdekkings in die veld van wiskunde en meetkunde, word hy ook gekrediteer met die produsering van masjiene wat hul tyd vooruit was. Hy het die fondamente van hidrostatika gelê en die beginsel van die hefboom verklaar, die toestel waarop meganika gebaseer is. Sy vroeë vorderings in kalkulus sluit in die eerste bekende samevatting van ’n oneindige reeks, met ’n metode wat vandag gebruik word. Die geskiedkundiges van Antieke Rome het ’n sterk belangstelling in Archimedes getoon en verslae van sy lewe en werk geskryf, terwyl die relatief min kopieë van sy verhandelings wat deur die Middeleeue oorleef het ’n invloedryke bron van idees was vir wetenskaplikes tydens die Renaissance.
Afghanistan[edit]
Date: 13:51, 22 August 2007 (BST)
Word Error Rate (WER): 40.29 %
Position-independent word error rate (PER): 30.22 %
- English
Afghanistan is a culturally mixed nation, between the East and the West, and has been ancient focal point of trade and migration. It has an important geostrategical location, connecting South Asia, Central Asia and Middle East together. During its long history, the land has seen various invaders and conquerors, while on the other hand, local entities invaded the surrounding vast regions to form empires to themselves. Ahmad Shah Durrani created a large empire in the middle of the eighteenth century, with its capital at Kandahar. Subsequently, most of its territories were given to former neighboring countries. In the 19th century, Afghanistan became a buffer state in "The Great Game" played between the British Empire and Russian Empire. On 19 August, 1919, following the third Anglo-Afghan war, the country regained full independence from the United Kingdom over its foreign affairs.
- Apertium
Afghanistan is ’n kultureel gemengde nasie, tussen die Oost en die West, en hê het gewees antieke middelpunt van handel en migrasie. Dit hê ’n belangrik geostrategiese lokasie, verbind Suid Asië, Sentrale Asië en Midde-Ooste saam. Tydens sy lang geskiedenis, die land hê het gesien verskeie indringers en verowerare, terwyl aan die ander kant, plaaslike entiteite invaded die omliggende uitgestrek streke na vorm ryke na hulleself. Ahmad Shah Durrani skep ’n groot ryk in die middel van die agtiende eeu, met sy hoofstad by Kandahar. Vervolgens, meeste van sy gebiede was gee na voormalige nabygeleë lande. In die 19th eeu, Afganistan word ’n bufferstaat in Die Groot Wedstryd het gespeel tussen die Britse Ryk en Russiese Ryk. Op 19 Augustus, 1919, volg die derde Anglo-Afghan oorlog, die land herwin vol onafhanklikheid uit die Verenigde Koninkryk oor sy uitlandse sake.
- Post-editted
Afghanistan is ’n kultureel gemengde nasie, tussen die Ooste en die Weste, en was die antieke middelpunt van handel en migrasie. Dit het ’n belangrike geostrategiese ligging, deurdat dit Suid-Asië, Sentraal-Asië en die Midde-Ooste saam verbind. Tydens sy lang geskiedenis het die land verskeie indringers en veroweraars gesien, terwyl, aan die ander kant, plaaslike entiteite die omliggende, uitgestrek streke ingeval het om self ryke te vorm. Ahmad Shah Durrani het ’n groot ryk in die middel van die agtiende eeu geskep, met sy hoofstad by Kandahar. Vervolgens was meeste van sy gebiede afgestaan aan voormalige nabygeleë lande. In die 19de eeu het Afganistan ’n bufferstaat geword in Die Groot Spel, wat gespeel was tussen die Britse Ryk en Russiese Ryk. Op 19 Augustus 1919, ná die derde Anglo-Afghaanse oorlog, herwin die land volle onafhanklikheid van die Verenigde Koninkryk oor sy buitelandse sake.
Josip Broz Tito[edit]
Date: 12:59, 29 August 2007 (BST)
Word Error Rate (WER): 27.27 %
Position-independent word error rate (PER): 21.49 %
- English
Josip Broz Tito (7 May 1892 - 4 May 1980) was the leader of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia from 1945 until his death. During World War II, Tito organized the anti-fascist resistance movement known as the Yugoslav Partisans. Later he was a founding member of Cominform but resisted Soviet influence (see Titoism), and became one of the founders and promoters the Non-Aligned Movement. He died on 4 May 1980 in Ljubljana. He was born in Kumrovec, Croatia, then part of Austria-Hungary, the seventh child of Franjo and Marija Broz. His father, Franjo Broz, was a Croat, while his mother Marija was a Slovenian. He was drafted into the Austro-Hungarian Army and fought in World War I. After the war he joined the Communist Party of Yugoslavia and became involved with the trade union movement. After Nazi Germany invaded Yugoslavia during World War II, Tito lead the Yugoslav anti-fascist resistance movement, known as the Partisans. The Partisans were eventually victorious over both the Germans and the nationalist Serb Chetniks. After the war, Tito was initially close to the Soviet Union, as a member of the Informbiro, but in 1948 broke with Stalin over economic independence. He was one of the founding members of the Non-Aligned Movement in 1961, along with Gamal Nasser of Egypt, Jawaharlal Nehru of India, Sukarno of Indonesia, and Kwame Nkrumah of Ghana. He died in 1980 in Ljubljana, three days before his 88th birthday.
- Apertium
Josip Broz Tito (7 Mei 1892 - 4 Mei 1980) was die leier van die Sosialities Federale Republiek van Joego-Slawië uit 1945 tot sy dood. Tydens Tweede wêreldoorlog, Tito reël die anti-fascistiese versetbeweging het geken as die Joego-Slawies Partisans. Later hy was ’n stig lid van Cominform maar teensit Sowjetse invloed (sien Titoïsme), en word een van die stigters en voorstanders die Organisasie van Nie-gebonde Lande. Hy sterf op 4 Mei 1980 in Ljubljana. Hy was het gebaar in Kumrovec, Kroasië, dan deel van Oostenryk-Hongarye, die sewende kind van Franjo en Marija Broz. Sy pa, Franjo Broz, was ’n Croat, terwyl sy ma Marija was ’n Slovenian. Hy was het *drafted in die Austro-Hongaarse Ler en het *fought in Eerste wêreldoorlog. Na die oorlog hy *joined die Kommunistiese Party van Joego-Slawië en word het gebetrokke met die vakbond beweging. Na Nazi Duitsland invaded Joego-Slawië tydens Tweede wêreldoorlog, Tito lei die Joego-Slawiese anti-fascistiese versetbeweging, het geken as die Partisans. Die Partisans was gevolglik seëvierend oor altwee die Duits en die nasionalisties Serb Chetniks. Na die oorlog, Tito was aanvanklik *close na die Sowjetunie, as ’n lid van die Informbiro, maar in 1948 breek met Stalin oor ekonomiese onafhanklikheid. Hy was een van die stig lid van die Organisasie van Nie-gebonde Lande in 1961, saam met Gamal Nasser van Egipte, Jawaharlal Nehru van Indië, Sukarno van Indonesië, en Kwame Nkrumah van Ghana. Hy sterf in 1980 in Ljubljana, drie dae voor sy 88th verjaarsdag.
- Post-editted
Josip Broz Tito (7 Mei 1892 - 4 Mei 1980) was die leier van die Sosialistiese Federale Republiek van Joego-Slawië van 1945 tot sy dood. Tydens die Tweede Wêreldoorlog, het Tito die anti-fascistiese versetbeweging bekend as die Joego-Slawiese Partisane georganiseer. Later hy was ’n stigtende lid van Cominform, maar sit hy Sowjetse invloed teen (sien Titoïsme), en word een van die stigters en voorstanders die Organisasie van Nie-gebonde Lande. Hy sterf op 4 Mei 1980 in Ljubljana. Hy was gebore in Kumrovec, Kroasië, toe deel van Oostenryk-Hongarye, die sewende kind van Franjo en Marija Broz. Sy pa, Franjo Broz, was ’n Kroaat, terwyl sy ma, Marija, ’n Sloween was. Hy was opgeroep in die Oostenrykse-Hongaarse Leër en het geveg in die Eerste Wêreldoorlog. Na die oorlog hy aangesluit by die Kommunistiese Party van Joego-Slawië en het betrokke geword met die vakbondbeweging. Na Nazi Duitsland Joego-Slawië tydens die Tweede Wêreldoorlog ingeval het, het Tito die Joego-Slawiese anti-fascistiese versetbeweging gelei, wat bekend was as die Partisane. Die Partisans was uiteindelik seëvierend oor altwee die Duitsers en die nasionalisties Serwiese Chetniks. Na die oorlog, was Tito aanvanklik geheg aan die Sowjetunie, as ’n lid van die Informbiro, maar in 1948 beëindig hy sy verhouding met Stalin oor ekonomiese onafhanklikheid. Hy was een van die stigtende lede van die Organisasie van Nie-gebonde Lande in 1961, saam met Gamal Nasser van Egipte, Jawaharlal Nehru van Indië, Sukarno van Indonesië, en Kwame Nkrumah van Ghana. Hy sterf in 1980 in Ljubljana, drie dae voor sy 88ste verjaarsdag.
Partisans[edit]
Date: 15:00, 8 September 2007 (BST)
Word Error Rate (WER): 33.50 %
Position-independent word error rate (PER): 22.50 %
- English
The Partisans were the communist resistance movement engaged in the fight against the Axis forces in the Balkans during the Second World War, in the very beginning of the war alongside rival Chetniks, the Yugoslav People's Liberation War. The occupying forces instituted such severe burdens on the local populace (in certain instances the army of Nazi Germany would hang or shoot indiscriminately, including women, children and the elderly, up to 100 local inhabitants for every one Wehrmacht soldier killed) that the Partisans came not only to enjoy widespread support but for many were the only option for survival. The Partisans and the People's Liberation Army fought a guerrilla campaign which enjoyed gradually increased levels of support among the population. People's committees were organised to act as civilian governments in liberated areas of the country, and even limited arms industries were established. At the very beginning, partisan forces were relatively small, poorly armed and without any infrastructure. But they had two major advantages over other military and paramilitary formations in the former Yugoslavia. The first and most immediate was a small but valuable cadre of Spanish Civil War veterans who, unlike anyone else at the time, had some experience with modern war fought in circumstances quite similar to those in the Second World War in Yugoslavia. Another, which became apparent in later stages of war, was in Partisans being founded on communist ideology rather than ethnicity. Therefore Partisans could expect at least some levels of support in almost any corner of the country, unlike other paramilitary formations limited to territories with Croat or Serb majority. This allowed their units to be more mobile and fill their ranks with larger pool of potential recruits. Occupying and quisling forces were quite aware of the Partisan problem, and tried to solve it in seven major anti-partisan offensives. The biggest were combined by Wehrmacht, the SS, Fascist Italy, Ustaše, Chetniks and Bulgarian forces. Yugoslavia was one of the two European countries that were liberated by its own communist forces during the Second World War, with the assistance and active participation of the Soviet regime (the other one being Albania with the aid of Yugoslavia). It received support from both Western Allies and the Soviet Union, and at the end of the war no foreign troops were stationed on its land.
- Apertium
Die Partisane was die kommunistiese weerstandsbeweging het in die geveg gebetrokke teen die Spilmoondhede magte in die Balkan tydens die Tweede wêreldoorlog, reg aan die begin van die oorlog langs mededingende Tsjetniek, die Joego-Slawiese Mense se Bevryding Oorlog. Die besettende magte het sulke erg laste geinstel op die plaaslike bevolking (in sekere gevalle die weermag van Nazi Duitsland sou hang of skiet sonder onderskeid, insluitende vroue, kinders en die bejaard, tot en met 100 plaaslike inwoners vir elke een Wehrmacht soldaat het vermoor) dat die Partisane het gekom nie net na geniet wydverspreide ondersteuning maar vir baie was die enigste opsie vir oorlewing. Die Partisane en die Mense se Bevryding Weermag het ’n guerrilla veldtog geveg wat het gegeniet geleidelik verhoogde vlakke van ondersteuning tussen die bevolking. Mense se komitees was georganiseer na optree as burgerlike regerings in bevryde gebiede van die land, en selfs beperkte wapenindustrie was gevasstel. Heel aan die begin, partisaanse magte was relatief klein, sleg het bewapen en sonder enige infrastruktuur. Maar Hulle het gehê twee belangrik voordele oor ander militêre en half-militêre formasies in die voormalige Joego-Slawië. Die eerste en mees dadelik was ’n kleine maar waardevolle kader van Spaanse Burgerlike Oorlog veterane wie, verskillend enigiemand anders by die keer, het gehê sommige ervaring met moderne oorlog het in omstandighede geveg taamlik eenders na daardie in die Tweede wêreldoorlog in Joego-Slawië. ’n ander, wat het geword blykbaar in later verhoog van oorlog, was in Partisane wees op kommunistiese ideologie gestig liewer as etnisiteit. Daarom Partisane kon verwag ten minste sommige vlakke van ondersteuning in omtrent enige vasvra van die land, verskillend ander half-militêre formasies het na gebiede gebeperk met Kroaat of Serwiër meerderheid. Dit het gelaat hul eenhede na wees meer mobiel en vul hul gelid met groot poel van potensiale rekrute. Besettende en quisling magte was taamlik bewus van die Partisaanse probleem, en het geprobeer na oplos Dit in sewe belangrik antipartisaanse aanvalle. Die groot was gekombineer deur Wehrmacht, die SS, Fascistiese Italië, Ustaše, Tsjetniek en Bulgaarse magte. Joego-Slawië was een van die twee Europese lande dat was gebevry deur sy eie kommunistiese magte tydens die Tweede wêreldoorlog, met die bystand en aktiewe deelneming van die Sowjetse regime (die ander een wees Albanië met die help van Joego-Slawië). Dit het ondersteuning bekom uit beide Westelik Bondgenote en die Sowjetunie, en op die einde van die oorlog geen buitelandse troepe was gestasioneer op sy land.
- Post-editted
Die Partisane was die kommunistiese weerstandsbeweging betrokke in die geveg teen die Spilmoondhede magte in die Balkan tydens die Tweede Wêreldoorlog, reg aan die begin van die oorlog langs mededingende Tsjetnieke, die Joego-Slawiese Mense se Bevrydingsoorlog. Die besettende magte het sulke erge laste op die plaaslike bevolking ingestel (in sekere gevalle sou die weermag van Nazi-Duitsland sonder onderskeid hang of skiet, insluitende vroue, kinders en die bejaardes, tot en met 100 plaaslike inwoners vir elke een Wehrmacht-soldaat wat vermoor is) dat die Partisane naderhand nie net wydverspreide ondersteuning geniet het nie, maar vir baie die enigste opsie was vir oorlewing. Die Partisane en die Mense se Bevrydingsweermag het ’n guerrilla veldtog geveg wat geleidelik verhoogde vlakke van ondersteuning tussen die bevolking geniet het. Mense se komitees was georganiseer om op te tree as burgerlike regerings in bevryde gebiede van die land, en selfs beperkte wapenindustrieë was gestig. Heel aan die begin, was partisaanse magte relatief klein, sleg bewapen en sonder enige infrastruktuur. Maar hulle het twee belangrike voordele oor ander militêre en half-militêre formasies in die voormalige Joego-Slawië gehad. Die eerste en mees dadelike was ’n klein maar waardevole kader van Spaanse Burgeroorlog veterane wat, anders as enigiemand anders in die tyd, sommige ervaring met moderne oorlog wat in omstandighede taamlik eenders aan daardie in die Tweede wêreldoorlog in Joego-Slawië gehad het. ’n Ander, wat in latere stadiums van die oorlog duidelik geword het, was dat Partisane gestig was volgens kommunistiese ideologie eerder as etnisiteit. Daarom kon Partisane ten minste sommige vlakke van ondersteuning in omtrent enige hoek van die land verwag, anders as ander half-militêre formasies wat tot gebiede met Kroaat- of Serwiër-meerderheid beperk was. Dit het hul eenhede toegelaat om meer mobiel te wees en hul geledere met 'n groter poel van potensiale rekrute te vul. Besettende en quisling magte was taamlik bewus van die Partisaanse probleem, en het probeer om dit in sewe belangrike, antipartisaanse aanvalle op te los. Die grootste was gekombineer deur Wehrmacht, die SS, Fascistiese Italië, Ustaše, Tsjetnieke en Bulgaarse magte. Joego-Slawië was een van die twee Europese lande wat bevry was deur sy eie kommunistiese magte tydens die Tweede Wêreldoorlog, met die bystand en aktiewe deelneming van die Sowjetse regime (die ander een was Albanië met die hulp van Joego-Slawië). Dit het ondersteuning bekom uit beide Westelike Bondgenote en die Sowjetunie, en op die einde van die oorlog was geen buitelandse troepe op sy land gestasioneer nie.
Battle of Normandy[edit]
Date: 10:48, 9 November 2007 (UTC)
Word Error Rate (WER): 32.55 %
Position-independent word error rate (PER): 25.00%
- English
The Battle of Normandy, (codename: Operation Overlord), was the Allied invasion of Normandy, part of the Normandy Campaign. It began on 6 June 1944 (commonly known as D-Day), and is held to end on 30 June, 1944, with Operation Cobra. As of 2007, Operation Overlord remains the largest seaborne invasion in history, involving over 156,000 troops crossing the English Channel from England to Normandy. Operation Neptune was the codename given to the initial naval assault phase of Operation Overlord; its mission, to gain a foothold on the continent. Allied land forces that saw combat in Normandy on D-Day itself came from Canada, the United Kingdom and the United States of America. Substantial Free French and Polish forces also participated in the battle after the assault phase, and there were also contingents from Belgium, Czechoslovakia, Greece, the Netherlands, and Norway. Other Allied nations participated in the naval and air forces. The Normandy invasion began with overnight parachute and glider landings, massive air attacks, naval bombardments, and an early morning amphibious phase began on 6 June. The "D-Day" forces deployed from bases along the south coast of England, the most important of these being Portsmouth.
- Apertium
Die Slag van Normandië, (kodenaam: Operasie Overlord), was die Geallieerde inval van Normandië, deel van die Normandië Veldtog. Dit het begin op 6 Junie 1944 (in die algemeen het geken as D-Dag), en is gehou na eindig op 30 Junie, 1944, met Operasie Kobra. Met die ingang van 2007, Operasie Overlord bly die grootste oorsese inval in geskiedenis, om te betrokke oor 156,000 troepe om te kruis die Engelse Kanaal uit Engeland na Normandië. Operasie Neptune was die kodenaam het gegee na die aanvanklike vlote bestorming fase van Operasie Overlord; sy missie, na behaal ’n vastrapplek op die vasteland. Geallieerde land kragte dat saag bestry in Normandië op D-Dag self het uit Kanada gekom, die Verenigde Koninkryk en die Verenigde State van Amerika. Wesenlik Vrye Franse en Poolse kragte ook het in die geveg gedeelneem nadat die bestorming fase, en daar was ook kontingente uit België, Tsjeggo-Slowakye, Griekeland, die Nederland, en Noorweë. Ander Geallieerde nasies het gedeelneem in die vloot en lug kragte. Die Normandië inval het gebegin met oornag valskerm en swewer landings, massiewe lug aanvalle, vlote bombarderings, en ’n vroeë oggend amfibiese fase het gebegin op 6 Junie. Die "D-Dag" kragte het uit basisse ontplooi mee die suide kus van Engeland, die mees vernaam van hierdie om te wees Portsmouth.
- Post-editted
Die Slag van Normandië, (kodenaam: Operasie Overlord), was die Geallieerde inval van Normandië, deel van die Normandië Veldtog. Dit het begin op 6 Junie 1944 (in die algemeen bekend as D-Dag), en is gehou om te eindig op 30 Junie, 1944, met Operasie Kobra. Met die ingang van 2007, Operasie Overlord bly die grootste oorsese inval in geskiedenis, met meer as 156,000 troepe betrokke in die kruising van die Engelse Kanaal van Engeland na Normandië. Operasie Neptune was die kodenaam gegee aan die aanvanklike vlootbestormingfase van Operasie Overlord; sy missie, om ’n vastrapplek op die vasteland te kry. Geallieerde landmagte wat geveg in Normandië op D-Dag self gesien het, het uit Kanada, die Verenigde Koninkryk en die Verenigde State van Amerika gekom. Wesenlike Vrye Franse en Poolse magte ook het in die geveg deelgeneem na die bestormingfase en daar was ook kontingente uit België, Tsjeggo-Slowakye, Griekeland, Nederland en Noorweë. Ander Geallieerde nasies het deelgeneem in die vloot- en lugmagte. Die Normandiese inval het begin met oornag valskerm- en swewerlandings, massiewe lugaanvalle, vlootbombarderings, en ’n vroeë-oggend amfibiese fase wat begin het op 6 Junie. Die "D-Dag"-magte het uit basisse ontplooi langs die suidkus van Engeland, die mees vername van hierdie was Portsmouth.
Machine translation[edit]
Date: 00:11, 10 November 2007 (UTC)
Word Error Rate (WER): 38.64 %
Position-independent word error rate (PER): 26.14 %
- English
Machine translation, sometimes referred to by the acronym MT, is a sub-field of computational linguistics that investigates the use of computer software to translate text or speech from one natural language to another. At its basic level, MT performs simple substitution of words in one natural language for words in another. Using corpus techniques, more complex translations may be attempted, allowing for better handling of differences in linguistic typology, phrase recognition, and translation of idioms, as well as the isolation of anomalies.
- Apertium
Outomatiese vertaling, soms het verwys na deur die akroniem MT, is ’n sub-veld van rekenaarlinguistiek dat ondersoek die gebruik van rekenaar sagteware na vertaal teks of toespraak uit een naturale taal na ’n ander. By sy basiese vlak, MT verrig eenvoudige vervanging van woorde in een naturale taal vir woorde in ’n ander. om te Gebruik liggaam tegnieke, meer komplekse vertalings mag is geprobeer, om te laat vir beter om te hanteer van onenighede in linguïstiese tipologie, frase uitkenning, en vertaling van idioom, asook die afsondering van onreëlmatighede.
- Post-editted
Outomatiese vertaling, waarna soms verwys word met die akroniem MT, is ’n sub-veld van rekenaarlinguistiek wat die gebruik van rekenaar sagteware ondersoek om teks of spraak uit een natuurlike taal na ’n ander te vertaal. Op ’n basiese vlak, verrig MT eenvoudige vervanging van woorde in een natuurlike taal met woorde in ’n ander. Met die gebruik van liggaam tegnieke, mag meer komplekse vertalings probeer word, wat toelaat vir beter hantering van verskille in linguïstiese tipologie, frase uitkenning, en vertaling van idioom, asook die afsondering van onreëlmatighede.
Russian Empire[edit]
- English
The Russian Empire (Modern Russian: Российская империя, translit: Rossiyskaya Imperiya) was a state that existed from 1721 until the Russian Revolution of 1917. It was the successor to the Tsardom of Russia, and the predecessor of the Soviet Union. It was one of the largest empires the world had seen. At one point in 1866, it stretched from eastern Europe, across northern Asia, and into North America. At the beginning of the 19th century, Russia was the largest country in the world, extending from the Arctic Ocean to the north to the Black Sea on the south, from the Baltic Sea on the west to the Pacific Ocean on the east. Across this vast realm were scattered the Tsar's 150 million subjects, from poor, illiterate peasants to the noble families of great wealth. Its government, ruled by the Tsar, was one of the last absolute monarchies left in Europe. The Russian Empire was a natural successor to the Tsardom of Muscovy. Though the empire was only officially proclaimed by Tsar Peter I following the Treaty of Nystad (1721), some historians would argue that it was truly born when Peter acceeded to the throne in early 1682. The administrative boundaries of European Russia, apart from Finland, coincided broadly with the natural limits of the East-European plains. In the North it met the Arctic Ocean; the islands of Novaya Zemlya, Kolguyev and Vaigach also belonged to it, but the Kara Sea was reckoned to Siberia. To the East it had the Asiatic dominions of the empire, Siberia and the Kyrgyz steppes, from both of which it was separated by the Ural Mountains, the Ural River and the Caspian Sea — the administrative boundary, however, partly extending into Asia on the Siberian slope of the Urals. To the South it had the Black Sea and Caucasus, being separated from the latter by the Manych depression, which in Post-Pliocene times connected the Sea of Azov with the Caspian. The West boundary was purely conventional: it crossed the peninsula of Kola from the Varangerfjord to the Gulf of Bothnia; thence it ran to the Kurisches Haff in the southern Baltic, and thence to the mouth of the Danube. From the Danube, it took a great circular sweep to the West to embrace Poland, and separating Russia from Prussia, Austrian Galicia and Romania.
- Apertium
Die Russiese Ryk (Moderne Russies: Российская империя, translit: Rossiyskaya Imperiya) was ’n toestand dat het bestaan uit 1721 tot by die Russiese Omwenteling van 1917. Dit was die opvolger na die Tsaredom van Rusland, en die voorganger van die Sowjetunie. Dit was mens van die grootste ryke die wêreld het gesien. By een punt in 1866, dit het uit oostelike Europa gerek, oor noordelike Asië, en in Noord-Amerika. By die begin van die 19de eeu, Rusland was die grootste land in die wêreld, strek uit die Noordpool Oseaan na die noord na die Swart See op die suide, uit die Oossee op die wes na die Stille oseaan op die oos. Oor hierdie uitgestrekte ryk was die Tsaar se gestrooi 150 miljoen onderwerpe, uit arm, ongeletterde plattelanders na die edelmoedig families van groot rykdom. Sy regering, het deur die Tsaar geregeer, was mens van die laaste absolute monargies het in Europa verlof. Die Russiese Ryk was ’n natuurlike opvolger na die Tsaredom van Muscovy. Hoewel die ryk was net amptelik het deur Tsaar geafkondig Peter I volg die Verdrag van Nystad (1721), sommige geskiedkundiges sou stry dat dit was werklik gebore wanneer Peter het na die troon geopvolg in vroeg 1682. Die administratiewe grense van Europese Rusland, ongeag Finland, het gesaamval breedweg met die natuurlike limiete van die Oos-Europese vlaktes. In die Noorde dit het die Noordpool vergader Oseaan; die eilande van Novaya Zemlya, Kolguyev en Vaigach ook het behoort aan dit, maar die Kara See was na Siberië gereken. Na die ooste dit het die Asiatiese heerskappye gehê van die ryk, Siberië en die Kirgisiese steppe, uit altwee van wat dit was deur die Oeralgebergte geskei, die Oeral Rivier en die Kaspiese See — die administratiewe grens, egter, gedeeltelik strek in Asië op die Siberiese hang van die Oeralgebergte. Na die Suide dit het die Swart See gehê en Kaukasië, is geskei uit die laasgenoemd deur die Manych laagte, wat in Pos-Pliocene tye het die See verbind van Azow met die Kaspiese See. Die Wese grens was suiwer konvensioneel: dit het die skiereiland gekruis van Kola uit die Varangerfjord na die Golf van Bothnië; wandaar dit het gestrek na die Kurisches Haff in die suidelike Oossee, en wandaar na die mond van die Donau. Uit die Donau, dit het geneem ’n groot sirkelvormige stryk na die Wes om te omhels Pole, en skei Rusland uit Pruise, Oostenrykse Galisië en Roemenië.
- Post-editted
Die Russiese Ryk (Moderne Russies: Российская империя, translit: Rossiyskaya Imperiya) was ’n staat wat bestaan van 1721 tot teen die Russiese Revolusie van 1917. Dit was die opvolger na die Tsaardom van Rusland, en die voorganger van die Sowjetunie. Dit was een van die grootste ryke wat die wêreld gesien het. By een punt in 1866, het dit uit oostelike Europa gerek, oor noordelike Asië, en tot in Noord-Amerika. By die begin van die 19de eeu, was Rusland die grootste land in die wêreld, strekkend van die Arktiese Oseaan na die noorde na die Swart See aan die suide, van die Oossee aan die weste na die Stille oseaan aan die ooste. Oor hierdie uitgestrekte ryk was die Tsaar se 150 miljoen onderdane gestrooi, van arm, ongeletterde plattelanders na die edelmoedige families van groot rykdom. Sy regering, geregeer deur die Tsaar, was een van die laaste absolute monargieë oor in Europa . Die Russiese Ryk was ’n natuurlike opvolger aan die Tsaardom van Moskou. Hoewel die ryk slegs amptelik deur Tsaar Pieter I na die Verdrag van Nystad (1721) geproklameer was, sommige geskiedkundiges sou stry dat dit werklik gebore was wanneer Pieter na die troon opgevolg het in vroeg 1682. Die administratiewe grense van Europese Rusland, apart van Finland, het breedweg met die natuurlike limiete van die Oos-Europese vlaktes saamgeval. In die Noorde het die die Arktiese Oseaan ontmoet; die eilande van Nowaja Semlja, Kolgoejew en Wajatsj het ook aan dit behoort, maar die Kara See was tot Siberië gereken. Na die ooste het dit die Asiatiese heerskappye van die ryk gehad, Siberië en die Kirgisiese steppe, waarvan beide van dit deur die Oeralgebergte, die Oeralrivier en die Kaspiese See geskei was — die administratiewe grens, het egter gedeeltelik gestrek tot in Asië op die Siberiese hang van die Oeralgebergte. Na die Suide dit het die Swart See gehad en Kaukasië, geskei van die laasgenoemde deur die Manitsj-laagte, wat in Post-Plioseense tye die See van Asow met die Kaspiese See verbind het. Die Westelike grens was suiwer konvensioneel: dit het die skiereiland van Kola gekruis van die Varangerfjord tot die Golf van Botnië; daarvandaan het dit gestrek na die Kurisches Haff in die suidelike Oossee, en daarvandaan na die mond van die Donau. Uit die Donau, dit het ’n groot sirkelvormige swaai na die Weste geneem om Pole te omhels, en Rusland van Pruise, Oostenrykse Galisië en Roemenië te skei.